Geirþrúður....framhaldssaga

blogger.com | fyrri kaflar | Geirthrudur

þriðjudagur, mars 04, 2003

Hvernig í óskupunum hafði Ásta hitt hann, nú fór heilinn alveg á flug. Eða hafði það verið þannig að hann hafi hitt Ástu, og það hafi EKKI verið tilviljun að hún skuli vera ein af mínum bestu vinkonum. Myndirnar!, Ætil hann hafi séð þær, þær voru á náttborðinu, og það er mjög lílegt að þau hafi verið í svefniherberginu. "guð minn góður, í hvað er ég búinn að koma mér??" Ég verð að hringja í Garðar, vegna þess að það yrði að gera eithvað með Ástu, hún gæti verið í hættu.
Ekki gat ég hringt í Ástu og spurt hana um þennan gaur, vegna þess að þetta var greinilega eithvað sem var leyndó, ég gæti sagts hafa sé þau út undan mér einhvertíma, en svo getur líka vel verið að hann komi bara alltaf til hennar. Hei ég gæti náttútulega sagt að ég hafi ætlað að koma í heimsókn, en þegear ég kom hafi ég séð geðveikt myndó mann fara inn til hennar og hafi ekki viljað trufla. Já ég geri það, en ekki fer ég að hringja núna, klukkan er rétt rúmlega 4.
Hvað ætlaði hann sér með Ástu, hann hlýtur samt að vera búinn að komast að því að hún veit ekkert um mig, nema auðvita myndirnar, hann gæti haldið að hún vissi eithvað ef hann er þegar búinn að sjá myndirnar. "Arrrrggg"
Hver var þessi maður ? hvað vill hann ? hvað var hann að gera í París ? Afhverju er hann að eltast við mig, hvað hef ég gert ?
Ég hringdi og vakti Garðar, hann varð smá pirraður en þegar hann var kominn út ur draumaheiminum þá áttaði hann sig, þetta gæti verið alvarlegt, það yrði eithvað að gera í málunum ekki seinna en núna.
ritari: Thora at 10:35 f.h.

mánudagur, mars 03, 2003

Ég fór nokkrum sinnum í gegnum spóluna án þess að ég kæmist til botns í því hvaða maður þetta var. Ég fór fram og hellti upp á kaffi. Mér veitti ekki af ef ég ætlaði að vaka yfir þessum spólum. Þessar spólur voru bara besta svefnlyf sem hægt var að hugsa sér. Það versta var að mig fór alltaf að dreyma sama drauminn, Pabló, Sigurboginn, röddinn, myndirnar, styttan og kærastinn.

Ég teygði mig í kaffið og rak mig í leiðinni í poka í eldhússkápanum. Þetta var kaffipoki með expressokaffi frá Kaffitári. Ég mundi þá eftir því að ég átti expressóvél inn í skáp sem mamma og pabbi gáfu mér í innflutningsgjöf. Ég var voða dugleg að búa til allskonar kaffidrykki fyrst en svo einhverrahluta vegna dagaði hún uppi inni í skáp. Ég ákvað að taka hana fram og athuga hvort ég kynni eitthvað ennþá á hana. Mér til mikillar furðu þá var ég bara nokkuð lagin við þetta. Ég var í miðju kafi að búa til rótsterkan expressó þegar ég uppgötvaði hver maðurinn var. Ég þaut fram í stofu og kveiti á tækinu til að fullvissa mig um þetta. Það var kaffilyktin sem vakti þessa tilfinningu. Sama lyktin og á kaffihúsinu okkar Pablo í París. Þessi maður sat alltaf á næsta borði við okkur alla dagana sem við vorum í parís og ekki nóg með það heldur var þetta líka maðurinn sem ég sá fara út frá Ástu þarna um nóttina.
ritari: Thora at 7:15 e.h.

heim - fyrri kaflar