Geirþrúður....framhaldssaga


miðvikudagur, febrúar 05, 2003
Nú varð ég að hugsa hratt. Hvað átti ég að segja henni?? Ekki gat ég sagt henni sanleikann, myndu þau komast að því ?? Kannski vissu þau af þessum myndum, ef ég myndi segja henni frá þessu, þá gæti ég ekki sagt þeim frá þessum myndum. Þá myndu þau fatta það stax. Hvað á ég að gera.
Ásta horfði fast á mig, hún beið eftir góðri skýringu.
“ Sko” byrjaði ég. “Þessar myndir eru teknar”, á ég að segja að þær séu teknar í Frakklandi, þær gætu verið teknar hvar í heiminum sem er kannski ekki á Grænlandi. “FOCK”
Ásta var orðin ansi óþolinmóð.
Ásta “ Geirþrúður á ég að bíða lengi eftir útskýringu ??”


mánudagur, febrúar 03, 2003
Pabbi var á msn-inu þegar ég koma og við spjölluðum í svolitla stund. Hann var á einhverju ferðalagi á vegum lyfjafyrirtækisins sem hann vinnur hjá. Það var rosalega gott að hitta hann og spjalla við hann. Ég sagði honum að ég væri byrjuð í Gallerýin og fyrsti dagurinn hefði genigð vel. En núna yrði ég að fara að tíja mig því ég var að fara að hitta Ástu.
Ég lagði spölkorn frá Brennslunni og meðan ég gekk fann ég að ég var með hnút í maganum. Eðlisávísun mín sagði að ekki væri allt með feldu og ég var ekki allveg að meika það að labba inn á staðinn og vera svona stressuð. Ég gekk upp á efri hæðina og það var ekki margt fólk. Ásta var ekki komin og ég var orðin óróleg þegar hún mætti korter yfir. Það var rólegt yfir henni þegar hún settist og mér leist ekkert á hana, það var einhver áhyggju svipur á henni. Við pönntuðum okkur sitt hvorn hamborgarann og franska skammtinn og sátum frekar þöglar yfir matnum. Ásta fékk sér bjór en ég fékk mér kók að drekka. Svona þegar ég hugsa um það þá var þetta eitthvað svo óskaplega ólíkt henni. Koma seint, drekka bjór á virkum degi og vera svona þögul. Ég ákvað að rjúfa þögnina með því að lýsa áhyggjum mínum yfir því hvernig hún hagaði sér. Það var fátt um svör, hún sagði að það væri svo mikið að gera í vinnunni hjá sér og mamma hennar var dottin í það einu sinni enn svo hún þurfti að hugsa um systur sína.
Svo allt í einu sagði hún eftir mikla þögn;,,Ég sá myndir af þér?" Og það var einhver alvara þarna að baki í röddini hennar.
Guð minn almáttugur sá hún myndir af mér. Hvernig myndir. Í huga mínum komu upp allskonar augnablik úr lífi mínu, hvaða myndir...???
,,Sástu myndir af mér." Endur tók ég. ,,Varstu að skoða klámmyndir á netinu?" Ég reyndi að slá þessu upp í létt, hvað gat hún hafa séð? Mig í vinnunni?
,,Nei, Geirþrúður. Ekki grínast með þetta. Mér finnst þetta alvarlegt mál. Ég var að fara með póst til Rósu Bjarkar og út úr einu umslaginu duttu myndir. Ég komst ekki hjá því að skoða þær og sá að þær væru af þér. Ég skild þetta ekki alveg, ég tók þær, gat einhvervegin ekki látið hana fá þær. Sjáðu."
Guð minn almáttugur, hvað var að gerast? Þetta voru myndir úr ferð minni til Frakklands. Hvernig í ósköpum?

sunnudagur, febrúar 02, 2003
Ég var lengi að sofna þetta kvöld. Gat bara ekki hætt að hugsa um hvað væri eiginleg að hjá Ástu. Vildi samt ekki hringja í hana aftur og spyrja hvað væri að. Fannst eiginlega betra að hún stjórnaði þessu. Sofnað loksins einhvertíma þegar var langt liðið á nóttina.

Ég hrökk í kút þegar vekjarklukkan hringdi. Var bara alls ekki búin að vakna svona snemma. En Sjonni vildi endilega að ég mætti snemma í Galleríið svona til að læra á hlutina og hafa þetta á hreinu áður en það opnaði klukkan ellefu. Þegar ég mætti var ég ekki allveg með hugan við efnið, Sjonni masaði og masaði um hitt og þetta en ég var enn að pæla í hvað Ásta ætlaði eignlega að ræða við mig. Dagurinn leið hræðilega hægt og aldrei hringdi Ásta. Ég var nokkrum sinnum komin á fremsta hlunn með hringja sjálf en hætti alltaf við. Fannst að hún ætti að ráða ferðinni. Fró heim klukkan fimm. Ég var rétt kominn inn úr dyrunum þegar síminn hringdi.

"Hæ" sagði Ásta strax. Hún virtist hressari en í gær. "Nennirður að hitta mig á Brennsluni í kvöld?" "Sjálfsagt" sagði ég "hvenær?" spurði ég. "Bara um sjöleytið" svaraði hún. Við lukum samtalinu og ég ákvað að taka netrútninn áður en ég hitti hana.