Ég ákvað að leggja í aðra tilraun, kom mér aftur upp á svalir og hlustaði í nokkrar mínútur eftir einhverju hljóði, það var alveg þögn. Ásta hraut ekki einusinni. Ég byrjaði á því að pikka upp lásinn, það tók ekki langan tíma, ég er ekkert smá feginn að hún er ekki en búinn að skipa um lás, Þá hefði þetta tekið mikklu lengri tíma. Þetta var svona gamaldags lás eins og er í mörgum húsum sem byggð eru í kringum 1950.
Þegar ég var komin inn læddist ég inn í vinnuherbergið hennar og lokaði hurðinni á eftir mér
Mér datt helst í hug að hun geymdi myndirnar á skrifborðinu, þar var mikill blaðabunki svo ég byrjaði á því að fara í gegnum hann, ég fór í gegnum allt vandlega en þar voru myndirnar ekki, svo ég kíkti í skuffurnar, ekkert í fyrstu, ekkert í þeirri í miðjunni og ekkert í neðsu skúffunni. “ Andskotinn, hvar í óskupunum geymir þú þessar myndir Ásta mín ???” Á hillunni voru nokkur umslög sem voru svipuð því sem myndirnar voru í, ég fór í gegnum þau, en nei, þær voru ekki þar.
En þegar ég var að fara í gengum það sem var á hillunni rak ég mig í stittu sem var þar með nokkrum látum, þetta var ansi stór tré stitta frá Kúpu, en guð sé lof, rétt tókst mér að koma í veg fyrir að hún skylli á gólfinu. Það munaði samt ekki miklu, ég beit fast í tunguna á mér svo ég myndi ekki öskra, vegna þess að stittan lenti beint á framhandleggnum. Ég hlustaði eftir hljóði úr herberginu hennar Ástu, en hún rumskaði ekki einu sinni. “Vá þarna munaði mjóu”.
Ég var búinn að fara í gegnum alla mögulega og ómögulega staði í vinnuherberginu, og engar myndir fundnar, ég varð að fara inn í stofu, mér fanst mjög ólíklegt að þær væru þar, en ég ákvað að athuga málið.
Nei ekkert þar heldur, þá er bara svefniherbergið eftir, ég get ekki ýmindað mér að þær séu inn á klósetti eða í eldúsinu.
Vá ég vona að hún sofi fast, ég vona bara að guttinn hafi gert hana MJÖG þreytta. Ég læddist inn og jú á náttborðinu lá umslag, Ásta rumskaði aðeins og ég hentist inn í vinnuherbergi. Hún var bara að bylta sér. Ég beið í smá stund áður en ég fór aftur inn, ég læddist að náttborðinu og tók umslagið, og viti menn, jú þarna voru myndirnar. “úff” mikill léttir.
ritari: Thora at 5:38 e.h.